วันเสาร์ที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

[101112] Beast 1st Going to Thailand ^^








เป็นวันโลกาวินาศ น่าเสียดายที่สุดในโลกค่า เสียโอกาสดีไปอย่าน่าเสียดายยยยย

ช้านมาถึงสนามบิน น้องก้อมาแล้ว ไอ้บ้า มากันทำมัยเร็ว ล่วงหน้าตั้งชั่วโมง เหมือนชั้นเลย - -"
มาถึงแล้วก้อนั่งกันอยู่ในรถ อัพทวิตๆๆๆ รออยู่แต่ในรถอ่ะ เป็นชั่วโมง
เพราะไอ้อ้วนมันชิงตัดหน้าช้านแท้ๆ ช้านเลยเข้าเช็คอินก่อนน้องไม่ทันเลย
เช็คเส็ดยังจะขอนั่งอยู่แถวเคาเตอร์อีก บ้าป่ะเนี่ย ไม่ยอมรีบๆไป พอช้านเช็คเสด มาเลยค่า เป็นแก๊งค์
แก๊งค์หน้าเทพ ฮ่าๆๆๆๆ ช้านกะแตอูนี่วิ่งมุดหนีแทบไม่ทัน เดินมาแถวเคาเตอร์ทำมัยเนี่ย
แล้วน้องก้อเดินไปต่อแถวเข้าข้างใน ช้านก้อตามน้องเข้าไป ห่างกันประมาณหกคนเห็นจะได้
คุนพระช่วย แถววนเป็นงูเลื้อย ให้ตายเถอะ มันก้อต้องวนมาเจอหน้ากุจนได้อ่ะ
เด็กวงนี้ไม่เคยเจอแฟนแบบนี้มาก่อน ไม่รู้มันคิดยังงัยอ่ะ กลัวมากกกกก กลัวโดนเหวี่ยง
ซึ่งโดนไปหนึ่งจังหวะเต็มๆๆ ไว้ค่อยเล่าละกัน T^T
แล้วพอเข้าไปข้างใน มันก้อวนขึ้นเลาจ์หนึ่งจังหวะแล้วก้อวนออกมา
สต๊าฟและแดนเซอร์ โฟมิน ไปชอปหมด เหลือน้องกุหกคนค่า เดินกันตัวปลิว
สต๊าฟก้อไม่มีสักคน เดินกันหกคนไปเกทข้างใน แต่อิซอบเห็นนานละ
อิซึ้งมันแอบนินทาช้านตั้งแต่สแกนร่างกายละแหละ จิงๆ TT
แล้วก้อเดินตามไปยันขึ้นรถไฟเปลี่ยนเกท จาเอาลาคอสให้ ไม่กล้าสักที
พวกมันก้อเหมือนเกร็งๆนะ ดูรวมกันเป็นก้อนๆ เพราะชั้นนั่นเอง ขอโทดนะ
ก้อตามเข้ารถไฟไปอีกเทอมินอล แล้วมันก้อเดินเข้าเลาจ์ในเกท
ช้านก้อเอาลาคอสไปให้น้องตอนเดินเกือบขึ้นบันไดเอนนี่แหละ
น้องกุนิ่งมากกกกกกก รับของอย่างเดียว ขอบคุนแล้วก้อหันไปดูโทรสับต่อ
กุก้อไหวจะคุยกะจุดนั้น แตอูก้อเข้าหาลีดแค่นั้น แล้วพวกมันก้อเดินขึ้นเลาจ์ ช้านก้อนั่งเฝ้าหน้าเลาจ์เลยค่ะ
กว่าพวกมันจาลงมานี่ เครื่องแถบออก กุก้อรอจนมันมาแหละ แล้วกีกวังชอบรั้งท้ายตลอดเว
ก้อเลยเข้าไปคุยได้ เข้าไปถามเรื่องพาสเคสช้านว่าทำมัยมันไม่ใช้
จาไม่โมโหได้งัย แอลวีนะเว่ย ไม่ใช่ของธรรมดากะโหลกกะลา ให้ของดียังไม่ใช้อีก
ตอนไปญี่ปุ่นแกต้องใช้เท่านั้นนะกีกวัง ไม่งั้นช้านจาไม่ซื้อให้แกอีก โอเค๊????
น้องก้อพยายามสรรหาคำมาตอบกุ ไม่ได้นึกคำตอบไว้สิ ไอ้เด็กบ้า แก้ตัวใหญ่
แล้วก้อตามน้องขึ้นเครื่องมา เด๋วกลับมาเล่าต่อนะ รอก่อนๆ ต้องไปแฟนซายน์ละ


กลับมาแล้วววววววว ด้วยน้ำตานองหน้า ไม่นองหน้าก้อได้ แต่มันไหลในจัยค่า
เล่าต่อ ขึ้นเครื่องไปหลับกันหมดค่า อิซอบแอบร้ายเบาๆ ย้ายที่หนี
อิปิ้นนี่ไม่รู้เรื่องรู้ราว หนีช้านไม่พ้น ฮ่าๆๆๆ ถ้าช้านไปนั่งข้างกีกวัง แม่งเหวี่ยงเหมือนอิปิ้นแน่ๆ
ก้อนอนดูมันหลับกันไปค่ะ ข้าวไม่กิน ไม่ตื่นใดๆทั้งสิ้น หลับลึกและยาววววว
พอเครื่องจะแลนด์ คุนชเวมาปลุก ตื่นขึ้นมาก้อหาของกินกันใหย่ ถั่วน่ะ กินเข้าไป
แล้วหลังจากนั้น หันไปเรียกอิปิ้น โดนเหวี่ยงมาหนึ่งจังหวะเต็มๆ น้ำตาแทบร่วง
เกียดมันค่า อย่างจิงจังงงงงงงงงงงงงงงง เหวี่ยงใส่ชั้น
ลงเครื่องมา อิอุ่นยิ้มให้หนึ่งจังหวะ กีกวังก้อเอาแต่จิ้มมือถือ ไม่ได้รู้เรื่องเลย
แล้วน้องก้อนั่งรถกอล์ฟไปตม แล้วก้อออกไป ไม่คาร์ค่ะ


^^

꽝꽝이누나 ~ 꽝꽝이



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น