[1101121] Beast Fansign @ KyunggiDo

ไปงานแฟนซายน์มามื่อวาน กลับมาแล้วก้อรู้สึกแปลกๆ เพราะป้าเอริโกะชัดๆ

ถ้าไม่ได้ฟังเรื่องของป้าแก ช้านก้อคงไม่เศร้าแบบนี้หรอก เห้อออออ

คนแรก เจอซอบ เอารูปที่ไทยให้ซอบดู ถามว่าจำได้มั้ย ซอบบอกว่าจำได้

บอกมันว่าคราวที่แล้วร้องไห้ด้วยนี่ มันก้อเน่ๆ ยิ้มให้กุ มันเขียนให้กุว่า "มาย จีซู" อย่างที่สั่งจิงๆ ฮ่าๆๆ

คนที่สอง อีกีกวัง เห้ออ เศร้า....

ตอนแรกมันก้ออันนยองให้ มันก้อเริ่มเซ็นต์ชื่อช้านและ ตัวจีอึดมาละ

ช้านก้อควักโพสอิทชื่อภาษาไทยให้ มันก้อถามว่าให้เขียนแบบนี้เหรอ ยากแหะ

โซยอนนี่แทบแดกหัวช้านละ บอกว่ามันยากต้องใช้เวลานะ แล้วก้อถามว่ามันแปลว่ารัย

ก้อเลยบอกว่าชื่อชั้น ช้านก้อไม่ได้คุยรัยกะน้องเลย ได้แต่ขอโทดอย่างเดียว

น้องเขียนเสด ยิ้มให้ ก้อเลยถามว่ายากใช่มั้ย น้องก้อตอบว่ายาก แล้วก้อยิ้ม

คนที่สาม ยูนดูจุน คนนี้ทำเอากุน้ำตาแทบร่วง ตอนเลื่อนไปถึง มันเห็นชื่อไทยที่ให้กีกวังเขียน

มันก้อโอ้วววว เลย ช้านเลยบอกว่าไม่เปนรัย พยายามจาหาชื่อไทยให้ มันก้อ ชื่อจีซูชั่ยมั้ยๆ

จำได้ด้วยว่ะ ฮ่าๆ แล้วก้อถามว่านูน่าชั่ยมั้ยๆ จำได้อีก ฮ่าๆๆๆ แล้วก้อเอารูปที่ไทยให้มันดู

มันก้อบอกว่าจำได้ อยู่ในพาสปอร์ตตลอดเลย ช้านก้อแบบจิงเหรอ?? ตกจัยงัยตอนนั้น

แล้วก้อบอกมันว่าประทับจัยมาก มันก้อยิ้มให้

คนที่สี่ จางฮยอนซึง คนนี้มาถึงก้อเอาแต่ถามกุว่าไม่ใช่คนเกาหลีชั่ยมั้ย

ช้านก้อส่ายหัว มันก้อไม่ได้มองงัย ขอถามรอบที่สอง ช้านก้อส่ายหัวอีก มันก้อยังจะขอถามอีกรอบ

ก้อเลยตอบว่า มั่ยช่ายยย ก้อเลยถามมันว่าแล้วรู้มั้ยว่าชั้นมาจากไหน

มันก้อตอบทันทีเลยว่า แทกุกกก เอ้าไอ้นี่ รู้แล้วมาถามกุทำม้ายยยยยยยย

คนถัดมา อิปิ้น คนนี้กลัวมากถึงมากที่สุด มาถึงมันก้อเขียนื่ชื่อละ ไม่รู้ว่ากลับไปดูของอิซึ้ง

หรือมันจำได้ หรือชั้นบอกก้อไม่รู้ลืมไปละ มาด้วยความเงียบ มันก้อเลยถามว่า อยู่ที่เกาหลีเหรอ?

ชั้นก้อตอบว่าชั่ย กำลังเรียนอยู่ แค่นี้แหละค่า จบบบบบ ก้อยังดีที่มันถามชั้นก่อน แกไม่โกดชั้นสินะ

คนสุดท้ายอิอุ่น ไปถึง ไม่ต้องดูชื่อมันก้อตะโกนชื่อชั้นละ จีซูนูน่า~~~~~ ดังทีเดียว

ก้อเลยบอกมันว่าได้ยินว่าที่สนามบินที่ไทย มันร้องไห้ จิงรึป่าว มันก้อตอบว่า มันเหรอ 

มันไม่ได้ร้องไห้ แต่รู้สึกเศร้า ก้อเลยถามว่าเพาะแฟนเหรอ มันก้อตอบเน่ แล้วก้อยิ้ม จบค่า

...รู้ว่าที่ยิ้มให้อยู่ทุกวันนี้ ก้อไม่ได้สนจัยเท่าไหร่ เรียกไป ตะโกนไปก้อไม่สนใจฟัง

ตอนที่ยิ้มคิดอะไรอยู่น่ะ ก้อแค่ยิ้มไปอย่างงั้นสินะ smiling without a heart 

จิงอย่างที่เค้าว่า ขนาดป้ายังถึงกับจะเลิก ไปหาคนที่มีหัวจัยแบบอิปิ้น ป้าเค้าลงทุนไปมาก

แต่ก้อยังทนไม่ไหว ชั้นก้อลงทุนไปมาก อยากจะเลิกก้อเลิกไม่ได้ 

แต่ชั้นก้อรู้เสมอมาว่าไม่มีคัยพิเศษสำหรับเด็กคนนี้ ชั้นเลยไม่เคยหวังอะรัยมาก

แค่ทุกวันนี้น้องดีกับชั้นก้อดีแค่ไหนแล้ว แต่ทุกครั้งที่คิดว่าน้องยิ้มแต่โนฮาร์ทเนี่ย

มันแบบเจ็บแปลบๆเบาๆ เห็นรูปแล้วก้อรู้สึกเศร้าขึ้นมาทันที น้องเปนคนไม่มีหัวจัยสินะ

เด็กคนนี้ก้อเป็นแบบนี้แหละ ทิ้งของแฟนได้อย่างหน้าตาเฉยและระรื่น ไม่เคยสนจัยใดๆ...

  

[101112] Beast 1st Going to Thailand ^^

เป็นวันโลกาวินาศ น่าเสียดายที่สุดในโลกค่า เสียโอกาสดีไปอย่าน่าเสียดายยยยย

ช้านมาถึงสนามบิน น้องก้อมาแล้ว ไอ้บ้า มากันทำมัยเร็ว ล่วงหน้าตั้งชั่วโมง เหมือนชั้นเลย - -"

มาถึงแล้วก้อนั่งกันอยู่ในรถ อัพทวิตๆๆๆ รออยู่แต่ในรถอ่ะ เป็นชั่วโมง

เพราะไอ้อ้วนมันชิงตัดหน้าช้านแท้ๆ ช้านเลยเข้าเช็คอินก่อนน้องไม่ทันเลย

เช็คเส็ดยังจะขอนั่งอยู่แถวเคาเตอร์อีก บ้าป่ะเนี่ย ไม่ยอมรีบๆไป พอช้านเช็คเสด มาเลยค่า เป็นแก๊งค์

แก๊งค์หน้าเทพ ฮ่าๆๆๆๆ ช้านกะแตอูนี่วิ่งมุดหนีแทบไม่ทัน เดินมาแถวเคาเตอร์ทำมัยเนี่ย

แล้วน้องก้อเดินไปต่อแถวเข้าข้างใน ช้านก้อตามน้องเข้าไป ห่างกันประมาณหกคนเห็นจะได้

คุนพระช่วย แถววนเป็นงูเลื้อย ให้ตายเถอะ มันก้อต้องวนมาเจอหน้ากุจนได้อ่ะ

เด็กวงนี้ไม่เคยเจอแฟนแบบนี้มาก่อน ไม่รู้มันคิดยังงัยอ่ะ กลัวมากกกกก กลัวโดนเหวี่ยง

ซึ่งโดนไปหนึ่งจังหวะเต็มๆๆ ไว้ค่อยเล่าละกัน T^T

แล้วพอเข้าไปข้างใน มันก้อวนขึ้นเลาจ์หนึ่งจังหวะแล้วก้อวนออกมา

สต๊าฟและแดนเซอร์ โฟมิน ไปชอปหมด เหลือน้องกุหกคนค่า เดินกันตัวปลิว

สต๊าฟก้อไม่มีสักคน เดินกันหกคนไปเกทข้างใน แต่อิซอบเห็นนานละ

อิซึ้งมันแอบนินทาช้านตั้งแต่สแกนร่างกายละแหละ จิงๆ TT

แล้วก้อเดินตามไปยันขึ้นรถไฟเปลี่ยนเกท จาเอาลาคอสให้ ไม่กล้าสักที

พวกมันก้อเหมือนเกร็งๆนะ ดูรวมกันเป็นก้อนๆ เพราะชั้นนั่นเอง ขอโทดนะ

ก้อตามเข้ารถไฟไปอีกเทอมินอล แล้วมันก้อเดินเข้าเลาจ์ในเกท

ช้านก้อเอาลาคอสไปให้น้องตอนเดินเกือบขึ้นบันไดเอนนี่แหละ

น้องกุนิ่งมากกกกกกก รับของอย่างเดียว ขอบคุนแล้วก้อหันไปดูโทรสับต่อ

กุก้อไหวจะคุยกะจุดนั้น แตอูก้อเข้าหาลีดแค่นั้น แล้วพวกมันก้อเดินขึ้นเลาจ์ ช้านก้อนั่งเฝ้าหน้าเลาจ์เลยค่ะ

กว่าพวกมันจาลงมานี่ เครื่องแถบออก กุก้อรอจนมันมาแหละ แล้วกีกวังชอบรั้งท้ายตลอดเว

ก้อเลยเข้าไปคุยได้ เข้าไปถามเรื่องพาสเคสช้านว่าทำมัยมันไม่ใช้

จาไม่โมโหได้งัย แอลวีนะเว่ย ไม่ใช่ของธรรมดากะโหลกกะลา ให้ของดียังไม่ใช้อีก

ตอนไปญี่ปุ่นแกต้องใช้เท่านั้นนะกีกวัง ไม่งั้นช้านจาไม่ซื้อให้แกอีก โอเค๊????

น้องก้อพยายามสรรหาคำมาตอบกุ ไม่ได้นึกคำตอบไว้สิ ไอ้เด็กบ้า แก้ตัวใหญ่

แล้วก้อตามน้องขึ้นเครื่องมา เด๋วกลับมาเล่าต่อนะ รอก่อนๆ ต้องไปแฟนซายน์ละ


กลับมาแล้วววววววว ด้วยน้ำตานองหน้า ไม่นองหน้าก้อได้ แต่มันไหลในจัยค่า
เล่าต่อ ขึ้นเครื่องไปหลับกันหมดค่า อิซอบแอบร้ายเบาๆ ย้ายที่หนี
อิปิ้นนี่ไม่รู้เรื่องรู้ราว หนีช้านไม่พ้น ฮ่าๆๆๆ ถ้าช้านไปนั่งข้างกีกวัง แม่งเหวี่ยงเหมือนอิปิ้นแน่ๆ
ก้อนอนดูมันหลับกันไปค่ะ ข้าวไม่กิน ไม่ตื่นใดๆทั้งสิ้น หลับลึกและยาววววว
พอเครื่องจะแลนด์ คุนชเวมาปลุก ตื่นขึ้นมาก้อหาของกินกันใหย่ ถั่วน่ะ กินเข้าไป
แล้วหลังจากนั้น หันไปเรียกอิปิ้น โดนเหวี่ยงมาหนึ่งจังหวะเต็มๆ น้ำตาแทบร่วง
เกียดมันค่า อย่างจิงจังงงงงงงงงงงงงงงง เหวี่ยงใส่ชั้น
ลงเครื่องมา อิอุ่นยิ้มให้หนึ่งจังหวะ กีกวังก้อเอาแต่จิ้มมือถือ ไม่ได้รู้เรื่องเลย
แล้วน้องก้อนั่งรถกอล์ฟไปตม แล้วก้อออกไป ไม่คาร์ค่ะ

^^

꽝꽝이누나 ~ 꽝꽝이