วันศุกร์ที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2553

[101209] Beast @ 2010 25st Golden Disk Awards


วันนี้ได้เข้าสื่อที่เกาหลีเป็นครั้งแรก ไม่เคยคิดเคยฝัน ฮ่าๆๆๆๆ
กระเหรี่ยงไทยไม่แพ้ชาติใดในโลกจิงๆอ่ะ เหอะๆ

ก้อไปถึงงานตอนปามาน4โมงครึ่งได้ เค้านัดสื่อตั้งแต่3โมงแล้วแหละ
แต่ก้อไม่ได้รีบอะรัยเพราะเรดคาร์เพทเริ่มเดินตอน6โมง
ก้อเข้าไปยืนรอในที่สื่อตั้งแต่ห้าโมงกว่าๆ หนาวมากกกกกกกกกกกกก
มือแข็งเท้าแข็ง ปวดไปหมดทั้งตัวอ่ะ T^T คือแข็งจิง หิมะไม่ยอมละลายกันเลยทีเดียว
ดาราศิลปินแต่ละคนที่มาที่ก้อใส่กันไม่กลัวหนาวจิงๆค่า อิช้านใส่เยอะแล้วยังแข็งอ่ะ

 



ส่วนนึงค่ะที่ถ่ายมา เพราะบางคนก้อถ่ายมาเพราะลองกล้อง ไม่ได้ตั้งจัยเท่าไหร่อ่ะจิงๆ
ตอนนั้นรอแต่ลิงหกตัวนี่แหละ ก้อลองกล้องยืนหนาวไปเรื่อยๆ
และแล้วพอตอนชายนี่มา อิพีดันเอกล้องช้านไปถ่ายวีดีโอข้างใน
พอมันวิ่งออกมาน้องกุก้อมาละค่า แล้วช้านก้อเพิ่งได้เริ่มถ่ายตอนน้องเดินแล้วอ่ะ  TT
ก้อถ่ายมาเรื่อยๆ ถือว่าใกล้และโอเคทีเดียว กีกวังเกือบเห็นชั้นละ อีกนิดเดียวเท่านั้น
แต่แล้วน้องก้อไม่เห็น อ่า~~~~~~ TOT แล้วน้องก้อเดินผ่านไป เด๋วลองแครปรูปมาลง
แล้วน้องก้อเดินเข้าไปข้างในล๊อปบี้ ถ่ายรูปๆๆๆๆๆๆ แล้วน้องก้อเดินเข้างานไป
อีกีกวังชอบยืนบะบายมือแง๋วๆอยู่คนเดียวอ่ะ หน้ากล้องเนี่ย แกดีจังเลยนะย้า

พอเข้าไปในงาน ที่นั่งสื่อไกลไปมั้ยคะ กล้องดูดาวกุก้อไม่มี กุจาเห็นอะรัยคะ
ก้อเลยย้ายไปนั่งฝั่งซ้าย ใกล้ๆโต๊ะที่ศิลปินนั่ง ก้อเลยได้ซูมได้เบาๆ
แต่กล้องช้านมันไม่อำนวยอ่ะนะ ฮ่าๆๆ ไม่ชัดเลย แต่ก้อเอาเถอะ
แล้วน้องก้อได้รางวัล เยปหน้าใหย่ ช่วงแรกๆเลย เสดแล้วก้อขึ้นเพอฟ
น้องห้อยลงมาจากเชือก แกร๊ดดดดด เท่ห์สาดดดดดด แล้วก้อโชว์Shock Soom เสดแล้วก้อมานั่ง
อีกีกวังอารมดี อารมดีกันหมดแหละจิงๆแล้ว อีกีกวังเอาเทียนมาเล่น
ตอนแรกเอื้อมมือไปเล่นเทียนตรงกลางก่อน แล้วค่อยๆหยิบมาเล่น
เอามือมาอังๆตลอดเวลา ฮ่าๆๆๆ หนาวเหรอคะ ฮ่าๆๆๆ
อิซอบ เอาพวงดอกไม้ที่อยู่ที่โต๊ะมาคล้องคอเพื่ออออออ สนุกเลยแก เหอะๆๆๆ
ตอนมิสเอแสดง ช้านอยากจะถ่ายแคมอีกีกวังมากค่ะ มันสนจัยดูมากนะ เหอะๆๆ
ตอนดีเจด๊อกกะพี่ซัมดีแสดง น้องกุก้อมันมากค่ะ ฮิพฮอพใหย่เลย ฮ่าๆๆๆ

แล้วกีกวังก้อได้เป็นMC ภาคสนามด้วยค่า ไปสัมพาดโซนยอ เพื่ออออออ ไม่เอานะ
แล้วก้อได้พูดอยู่หน่อยนึง เหอะๆๆๆ น้องกุก้อหมดหน้าที่ละ กลับไปนั่งที่เดิม ฮ่าๆๆ

พองานเลิก น้องก้อต้องมาถ่ายรูปรวม ขอบคุนผู้จัดงานทั้งหลาย




และแล้วงานนี้ก้อจบลงที่ช้านไม่ได้เจอน้องที่บริษัทเลย น้องก้อไม่เห็นชาติสักแอ่ะ
โหดร้ายยยยยย อยากให้น้องเห็นหน้าช้านบ้างงงงงง ร๊ากกีกวังค่า T^T

วันเสาร์ที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2553

[101204] Beast @ Incheon Airport Going to Singapore


หลังจากไม่ได้เจอผู้ชายคนนี้มาร่วมอาทิตย์ - -"
ในที่สุด วันนี้ช้านก้อได้เจอน้องค่า ถ้าวันนี้ไม่ไปสนามบิน ไม่เจอแน่

ไปรอน้องตั้งแต่เช้าตรู่ ไปถึงหกโมงได้ นั่งรอน้องไปเรื่อย
วันนี้น้องมาช้าอ่ะ มาตั้งเจ็ดโมงกว่า คิดว่าจาตกเครื่องซะละ ฮ่าๆๆ

ตอนแรกเมเนเจอร์เข้ามาเช็คอินก่อน เป็นเรื่องธรรมดา แต่กระเป๋าน้อย
เพราะไม่ได้ไปค้าง ก้อเลยเช็คเร็ว พอเค้าเอาพาสปอร์ตน้องไปเช็ค
ช้านนี่สนจัยแต่พาสปอร์ต จุดประสงค์ของการมาวันนี้
นอกจากอยากเห็นหน้าน้องหลังจากที่ไม่ได้เจอมานานมาก


พอน้องเข้ามา อิช้านก้อมัวแต่ถ่ายรูปวิ่งไปวิ่งมา เลยไม่ได้คุยกะน้อง
ถ่ายรูปก้อเบลอด้วยดิ แย่จิงๆ น้องดันเดินเข้าทั้งประตูซ้ายขวา
ช้านเล็งอิเลนส์ซ้าย อิเลนส์ขวาคืออิดงอุนแทบจะเดินชนชั้นละ
ช้านเลยต้องวิ่งหลบ เลยเบลอเลยค่ะ เสดแล้วน้องก้อไปเอาพาสปอร์ตที่เคาเตอร์

โอ้โห ตื่นเต้นกะพาสปอร์ตในมือกีกวัง ฮ่าๆๆๆ
แล้วน้องก้อเดินไปต่อแถวเพื่อจะเข้าตอมอ ตอนเดินไปก้อเลยเอาจดหมายไปให้น้อง
น้องก้อหันมาขอบคุนด้วยหน้านิ่งๆ มองไม่เห็นตาเพราะน้องแว่นดำมาก
น้องหน้าง่วงๆนะ แต่เอาเถอะ แค่ตอบก้อดีละ แล้วก้อเลยบอกน้องว่า
ไม่ได้เจอกันนานนะ น้องก้อตอบว่า เน่ แล้วก้อโดนยบ.กันเข้าไปในแถว

ก้อเลยเดินไปเรียกกีกวังอีกรอบ ไปน้องว่าไปดีๆนะ น้องก้อ เน่
แล้วน้องก้อเข้าตอมอไป และแล้วช้านก้อได้กลับบ้าน


เห็นแล้วปลื้มจัย ฮ่าๆๆ


 
นั่งรอน้องแบบตาจาหลับอ่ะ เพราะเมื่อคืนไม่ได้นอนเลยสักชั่วโมง
เพราะกลัวไม่ตื่น เหอะๆๆๆๆ ในที่สุดก้อได้กลับบ้านนอน


zzzZZZZZ


วันศุกร์ที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2553

[101112] Gikwang, Me and Mr.P

ตอนนั้น ไปถึงไทยละ Mr.P มารับที่สนามบิน และก้อเอาของไปเก็บ
หลังจากนั้นก้อว่าจะเอาของปุ๋ยมาไว้ที่ห้องเพื่อนที่โรงแรมก่อน ฝากไว้
เลยแบกกระเป๋าเดินทางมาถ่ายของไว้ในห้อง ขึ้นลิฟท์มาก้อเจอยาม
แต่เหมือนยามก้อไม่ได้ทักอะรัย คงเพราะมากับMr.P
แล้วก้อเข้าไปถ่ายของ ถ่ายของเสดกลับมารอลิฟท์
พอลิฟท์มา ติ๊งงง... ประตูลิฟท์เปิดเท่านั้นแหละ!!!!

ชัดเลย... อีกีกวัง!! - -; แล้วชั้นยืนอยู่กะMr.P แต่ก้อไม่ได้ยืนใกล้กันมาก

แค่นั้นแหละ อีกีกวังก้อ โอ๊ะ!! ช้านก้อโอ๊ะ!!!
ต่างคนต่างก้อตกจัย น้องแม่งทำตาโตใส่ แล้วมันก้อมองหน้าชั้น
ชั้นก้อมองหน้ามัน แล้วมันก้อหันเหลือบไปมองMr.P แล้วยิ้ม
จาดีเหรอออออ แกคิดอะรัยอยู่กันแน่ห๊า~~~~!!!!
แล้วมันก้อหันกลับมายิ้มให้ช้าน ช้านก้อโค้งเล็กๆหนึ่งจังหวะ
แล้วมันก้อโค้งให้ และเดินกลับไปห้องพร้อมกับการ์ดหนึ่งคน

หลังจากนั้นMr.P ก้อหันมาถามชั้นว่า กีกวังจำชั้นได้เหรอ?
โอ้โห จำไม่ได้ก้อขอ...สักทีเหอะ(ละไว้ในฐานที่เข้าจัย ฮ่าๆ)

จุดนั้นมันคิดอะรัยอยู่ อยากจะรู้จิงๆ เหอะๆๆๆๆๆ


วันอาทิตย์ที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

[1101121] Beast Fansign @ KyunggiDo

ไปงานแฟนซายน์มามื่อวาน กลับมาแล้วก้อรู้สึกแปลกๆ เพราะป้าเอริโกะชัดๆ
ถ้าไม่ได้ฟังเรื่องของป้าแก ช้านก้อคงไม่เศร้าแบบนี้หรอก เห้อออออ

คนแรก เจอซอบ เอารูปที่ไทยให้ซอบดู ถามว่าจำได้มั้ย ซอบบอกว่าจำได้
บอกมันว่าคราวที่แล้วร้องไห้ด้วยนี่ มันก้อเน่ๆ ยิ้มให้กุ มันเขียนให้กุว่า "มาย จีซู" อย่างที่สั่งจิงๆ ฮ่าๆๆ

คนที่สอง อีกีกวัง เห้ออ เศร้า....
ตอนแรกมันก้ออันนยองให้ มันก้อเริ่มเซ็นต์ชื่อช้านและ ตัวจีอึดมาละ
ช้านก้อควักโพสอิทชื่อภาษาไทยให้ มันก้อถามว่าให้เขียนแบบนี้เหรอ ยากแหะ
โซยอนนี่แทบแดกหัวช้านละ บอกว่ามันยากต้องใช้เวลานะ แล้วก้อถามว่ามันแปลว่ารัย
ก้อเลยบอกว่าชื่อชั้น ช้านก้อไม่ได้คุยรัยกะน้องเลย ได้แต่ขอโทดอย่างเดียว
น้องเขียนเสด ยิ้มให้ ก้อเลยถามว่ายากใช่มั้ย น้องก้อตอบว่ายาก แล้วก้อยิ้ม

คนที่สาม ยูนดูจุน คนนี้ทำเอากุน้ำตาแทบร่วง ตอนเลื่อนไปถึง มันเห็นชื่อไทยที่ให้กีกวังเขียน
มันก้อโอ้วววว เลย ช้านเลยบอกว่าไม่เปนรัย พยายามจาหาชื่อไทยให้ มันก้อ ชื่อจีซูชั่ยมั้ยๆ
จำได้ด้วยว่ะ ฮ่าๆ แล้วก้อถามว่านูน่าชั่ยมั้ยๆ จำได้อีก ฮ่าๆๆๆ แล้วก้อเอารูปที่ไทยให้มันดู
มันก้อบอกว่าจำได้ อยู่ในพาสปอร์ตตลอดเลย ช้านก้อแบบจิงเหรอ?? ตกจัยงัยตอนนั้น
แล้วก้อบอกมันว่าประทับจัยมาก มันก้อยิ้มให้

คนที่สี่ จางฮยอนซึง คนนี้มาถึงก้อเอาแต่ถามกุว่าไม่ใช่คนเกาหลีชั่ยมั้ย
ช้านก้อส่ายหัว มันก้อไม่ได้มองงัย ขอถามรอบที่สอง ช้านก้อส่ายหัวอีก มันก้อยังจะขอถามอีกรอบ
ก้อเลยตอบว่า มั่ยช่ายยย ก้อเลยถามมันว่าแล้วรู้มั้ยว่าชั้นมาจากไหน
มันก้อตอบทันทีเลยว่า แทกุกกก เอ้าไอ้นี่ รู้แล้วมาถามกุทำม้ายยยยยยยย

คนถัดมา อิปิ้น คนนี้กลัวมากถึงมากที่สุด มาถึงมันก้อเขียนื่ชื่อละ ไม่รู้ว่ากลับไปดูของอิซึ้ง
หรือมันจำได้ หรือชั้นบอกก้อไม่รู้ลืมไปละ มาด้วยความเงียบ มันก้อเลยถามว่า อยู่ที่เกาหลีเหรอ?
ชั้นก้อตอบว่าชั่ย กำลังเรียนอยู่ แค่นี้แหละค่า จบบบบบ ก้อยังดีที่มันถามชั้นก่อน แกไม่โกดชั้นสินะ

คนสุดท้ายอิอุ่น ไปถึง ไม่ต้องดูชื่อมันก้อตะโกนชื่อชั้นละ จีซูนูน่า~~~~~ ดังทีเดียว
ก้อเลยบอกมันว่าได้ยินว่าที่สนามบินที่ไทย มันร้องไห้ จิงรึป่าว มันก้อตอบว่า มันเหรอ 
มันไม่ได้ร้องไห้ แต่รู้สึกเศร้า ก้อเลยถามว่าเพาะแฟนเหรอ มันก้อตอบเน่ แล้วก้อยิ้ม จบค่า


...รู้ว่าที่ยิ้มให้อยู่ทุกวันนี้ ก้อไม่ได้สนจัยเท่าไหร่ เรียกไป ตะโกนไปก้อไม่สนใจฟัง
ตอนที่ยิ้มคิดอะไรอยู่น่ะ ก้อแค่ยิ้มไปอย่างงั้นสินะ smiling without a heart 
จิงอย่างที่เค้าว่า ขนาดป้ายังถึงกับจะเลิก ไปหาคนที่มีหัวจัยแบบอิปิ้น ป้าเค้าลงทุนไปมาก
แต่ก้อยังทนไม่ไหว ชั้นก้อลงทุนไปมาก อยากจะเลิกก้อเลิกไม่ได้ 
แต่ชั้นก้อรู้เสมอมาว่าไม่มีคัยพิเศษสำหรับเด็กคนนี้ ชั้นเลยไม่เคยหวังอะรัยมาก
แค่ทุกวันนี้น้องดีกับชั้นก้อดีแค่ไหนแล้ว แต่ทุกครั้งที่คิดว่าน้องยิ้มแต่โนฮาร์ทเนี่ย
มันแบบเจ็บแปลบๆเบาๆ เห็นรูปแล้วก้อรู้สึกเศร้าขึ้นมาทันที น้องเปนคนไม่มีหัวจัยสินะ
เด็กคนนี้ก้อเป็นแบบนี้แหละ ทิ้งของแฟนได้อย่างหน้าตาเฉยและระรื่น ไม่เคยสนจัยใดๆ...

  


วันเสาร์ที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

[101112] Beast 1st Going to Thailand ^^








เป็นวันโลกาวินาศ น่าเสียดายที่สุดในโลกค่า เสียโอกาสดีไปอย่าน่าเสียดายยยยย

ช้านมาถึงสนามบิน น้องก้อมาแล้ว ไอ้บ้า มากันทำมัยเร็ว ล่วงหน้าตั้งชั่วโมง เหมือนชั้นเลย - -"
มาถึงแล้วก้อนั่งกันอยู่ในรถ อัพทวิตๆๆๆ รออยู่แต่ในรถอ่ะ เป็นชั่วโมง
เพราะไอ้อ้วนมันชิงตัดหน้าช้านแท้ๆ ช้านเลยเข้าเช็คอินก่อนน้องไม่ทันเลย
เช็คเส็ดยังจะขอนั่งอยู่แถวเคาเตอร์อีก บ้าป่ะเนี่ย ไม่ยอมรีบๆไป พอช้านเช็คเสด มาเลยค่า เป็นแก๊งค์
แก๊งค์หน้าเทพ ฮ่าๆๆๆๆ ช้านกะแตอูนี่วิ่งมุดหนีแทบไม่ทัน เดินมาแถวเคาเตอร์ทำมัยเนี่ย
แล้วน้องก้อเดินไปต่อแถวเข้าข้างใน ช้านก้อตามน้องเข้าไป ห่างกันประมาณหกคนเห็นจะได้
คุนพระช่วย แถววนเป็นงูเลื้อย ให้ตายเถอะ มันก้อต้องวนมาเจอหน้ากุจนได้อ่ะ
เด็กวงนี้ไม่เคยเจอแฟนแบบนี้มาก่อน ไม่รู้มันคิดยังงัยอ่ะ กลัวมากกกกก กลัวโดนเหวี่ยง
ซึ่งโดนไปหนึ่งจังหวะเต็มๆๆ ไว้ค่อยเล่าละกัน T^T
แล้วพอเข้าไปข้างใน มันก้อวนขึ้นเลาจ์หนึ่งจังหวะแล้วก้อวนออกมา
สต๊าฟและแดนเซอร์ โฟมิน ไปชอปหมด เหลือน้องกุหกคนค่า เดินกันตัวปลิว
สต๊าฟก้อไม่มีสักคน เดินกันหกคนไปเกทข้างใน แต่อิซอบเห็นนานละ
อิซึ้งมันแอบนินทาช้านตั้งแต่สแกนร่างกายละแหละ จิงๆ TT
แล้วก้อเดินตามไปยันขึ้นรถไฟเปลี่ยนเกท จาเอาลาคอสให้ ไม่กล้าสักที
พวกมันก้อเหมือนเกร็งๆนะ ดูรวมกันเป็นก้อนๆ เพราะชั้นนั่นเอง ขอโทดนะ
ก้อตามเข้ารถไฟไปอีกเทอมินอล แล้วมันก้อเดินเข้าเลาจ์ในเกท
ช้านก้อเอาลาคอสไปให้น้องตอนเดินเกือบขึ้นบันไดเอนนี่แหละ
น้องกุนิ่งมากกกกกกก รับของอย่างเดียว ขอบคุนแล้วก้อหันไปดูโทรสับต่อ
กุก้อไหวจะคุยกะจุดนั้น แตอูก้อเข้าหาลีดแค่นั้น แล้วพวกมันก้อเดินขึ้นเลาจ์ ช้านก้อนั่งเฝ้าหน้าเลาจ์เลยค่ะ
กว่าพวกมันจาลงมานี่ เครื่องแถบออก กุก้อรอจนมันมาแหละ แล้วกีกวังชอบรั้งท้ายตลอดเว
ก้อเลยเข้าไปคุยได้ เข้าไปถามเรื่องพาสเคสช้านว่าทำมัยมันไม่ใช้
จาไม่โมโหได้งัย แอลวีนะเว่ย ไม่ใช่ของธรรมดากะโหลกกะลา ให้ของดียังไม่ใช้อีก
ตอนไปญี่ปุ่นแกต้องใช้เท่านั้นนะกีกวัง ไม่งั้นช้านจาไม่ซื้อให้แกอีก โอเค๊????
น้องก้อพยายามสรรหาคำมาตอบกุ ไม่ได้นึกคำตอบไว้สิ ไอ้เด็กบ้า แก้ตัวใหญ่
แล้วก้อตามน้องขึ้นเครื่องมา เด๋วกลับมาเล่าต่อนะ รอก่อนๆ ต้องไปแฟนซายน์ละ


กลับมาแล้วววววววว ด้วยน้ำตานองหน้า ไม่นองหน้าก้อได้ แต่มันไหลในจัยค่า
เล่าต่อ ขึ้นเครื่องไปหลับกันหมดค่า อิซอบแอบร้ายเบาๆ ย้ายที่หนี
อิปิ้นนี่ไม่รู้เรื่องรู้ราว หนีช้านไม่พ้น ฮ่าๆๆๆ ถ้าช้านไปนั่งข้างกีกวัง แม่งเหวี่ยงเหมือนอิปิ้นแน่ๆ
ก้อนอนดูมันหลับกันไปค่ะ ข้าวไม่กิน ไม่ตื่นใดๆทั้งสิ้น หลับลึกและยาววววว
พอเครื่องจะแลนด์ คุนชเวมาปลุก ตื่นขึ้นมาก้อหาของกินกันใหย่ ถั่วน่ะ กินเข้าไป
แล้วหลังจากนั้น หันไปเรียกอิปิ้น โดนเหวี่ยงมาหนึ่งจังหวะเต็มๆ น้ำตาแทบร่วง
เกียดมันค่า อย่างจิงจังงงงงงงงงงงงงงงง เหวี่ยงใส่ชั้น
ลงเครื่องมา อิอุ่นยิ้มให้หนึ่งจังหวะ กีกวังก้อเอาแต่จิ้มมือถือ ไม่ได้รู้เรื่องเลย
แล้วน้องก้อนั่งรถกอล์ฟไปตม แล้วก้อออกไป ไม่คาร์ค่ะ


^^

꽝꽝이누나 ~ 꽝꽝이



วันจันทร์ที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2553

ขาย B2ST's 3rd Mini Album 'Mastermind'





ขาย B2ST's 3rd Mini Album 'Mastermind'

ในราคา 450 บาท แต่ขออภัยค่ะที่ไม่มีโปสเตอร์

เนื่องจากโปสเตอร์ขาดตลาดอย่างรุนแรง

[อัพเดท*!! มีโปสเตอร์3แผ่นค่า ด่วนๆเลยนะค้า]




สนใจติดต่อคอมเมนต์ไว้ในนี้ได้เลยนะคะ ^^